Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Jolie Jacobs verloor haar hart aan Rome – en vooral aan de liefdesverhalen die met de stad verbonden zijn. Voor Ciao tutti schrijft ze over een van de grootste mannenverslindsters bij uitstek: Paolina Bonaparte:
‘Rome is druk, luidruchtig en chaotisch. Niet in de laatste plaats door wild voorbij racende scooters of Fiatjes 500. En probeer maar eens de busladingen toeristen te ontwijken als je zelf de stad wil ontdekken. Er is bijna geen ontsnappen aan het ‘levendige karakter’ van de stad. Maar wil je het toch proberen, neem dan een van de kleine busjes richting Villa Borghese. Dit park is het 80 hectare grote voormalige buitenverblijf van de familie Borghese, waarin tuinen zijn aangelegd met fonteinen en verschillende ‘villa’s’ zijn gebouwd. De villa’s zijn inmiddels ingericht als musea.
Een ontsnapping aan de drukte van de stad levert je ook een bezichtiging op aan het beroemde beeld van de zus van Napoleon, gemaakt door Antonio Canova.
Paolina Bonaparte was het schandaal van de familie en van het hele latere rijk van Napoleon. De reden daarvoor was simpel. De jongere zus van de kleine generaal was zo bloedstollend mooi dat ze elke man om haar vinger wond. Dat begon al toen ze zestien was. Smoorverliefd werd ze op de veertigjarige vrouwenverslinder Stanislas Freron. Napoleon had zijn zusje nog maar net van deze man weten te weerhouden toen hij haar alweer aantrof achter één van de kamerschermen in zijn kantoor. Ze was niet alleen… Waardoor ze geen andere keuze had dan met deze man te trouwen. Charles Leclerc was de ‘gelukkige’. Niet lang daarna was ze in verwachting en beviel ze van een zoon, Dermide. Maar het gesettelde gezinsleven was niets voor Paolina. Soldaten in alle rangordes -zolang ze maar goed geschapen waren- waren meer haar ding. Napoleon benoemde Leclerc tot aanvoerder van het Haïtiaanse leger, hopend dat zijn zusje haar man zou volgen naar het eiland. Met frisse tegenzin en een hoop stampij volgde ze haar man. Haïti bleek echter stukken minder saai en provinciaal dan ze van tevoren had gedacht. Ze organiseerde zelf feesten en een bal om in contact te komen met soldaten. Na een tijdje brak er gele koorts uit. Haar man werd ernstig ziek en overleed. Vol van verdriet knipte ze haar lange haar af en legde dat in de kist bij haar man, en nam vervolgens de boot terug naar Frankrijk.
Erg lang verdrietig bleef ze niet. Haar nogal publiekelijke vrijages gingen van mond tot mond. Mannelijke gasten werden voor een conversatie uitgenodigd in haar badkamer terwijl ze zichzelf mooi maakte en haar tepels met rouge accentueerde. Na acht maanden ‘rouw’ hertrouwde ze met de steenrijke prins Camillo Borghese. Al gauw had ze genoeg van hem. Hij was te klein geschapen. Napoleon was niet gecharmeerd van de lifestyle van zijn zus. Maar financieel was het een goede zet. Het huwelijk bracht haar 70.000 francs per jaar op. Ook hield het gedeeld eigendom van de tuinen en huizen van de Villa Borghese en twee prachtige koetsen in. Daarnaast mocht ze gebruik maken van de familiejuwelen: een enorme collectie aan diamanten… mocht je aan iets anders denken. Haar minnaars kregen als dank van Napoleon allemaal een fijne baan in het leger, opdat ze nooit meer levend zouden terugkeren.
Om Paolina te plezieren, zou de bekendste beeldhouwer van die tijd, Antonio Canova, een portret van haar maken. Ze verscheen naakt in zijn studio en wilde afgebeeld worden als Venus. Zijn handen trilden van schrik toen hij de klei op haar naakte lichaam aanbracht. Toen haar later werd gevraagd hoe ze het in haar hoofd haalde om naakt te poseren, antwoordde ze: ‘Waarom niet? Het was niet koud, de kachel brandde’. Haar man was zo ontdaan toen hij het beeldhouwwerk zag dat hij het op zolder verstopte, in plaats van het toe te voegen aan de wereldberoemde kunstcollectie van zijn familie. Camillo vertrok naar Florence, probeerde te scheiden van zijn vrouw en had al tien jaar een vriendin toen de paus hen weer bij elkaar bracht. Maar de verzoening was van korte duur. Drie maanden later stierf Paolina aan kanker. De legende vertelt dat ze kort voor het uitblazen van haar laatste adem om een spiegel vroeg. Ze keek erin, glimlachte en zei: ‘Ik ben niet bang om te sterven, want ik ben nog steeds mooi.’ Het beeld heeft inmiddels een prominente plek gekregen in de Galleria Borghese. Nu is ze door iedereen te bewonderen, precies zoals ze wilde.’
Meer liefdesverhalen uit Rome van Jolie Jacobs lees je op de website Rome-Nu.
